Op een dag was ze er, zomaar ineens. Ik was -zoals wel vaker het geval is- iets kwijt. De ene dag kan ik mijn huissleutel niet vinden en de andere dag is mijn buskaart zoek. Hoewel ik mij altijd voorneem om dingen op een vaste plaats te leggen, komen ze toch weer ergens anders terecht. Hoe dat zo komt weet ik niet en dat maakt voor dit verhaal eigenlijk ook niet uit.
Die dag was ik iets kwijt, wat weet ik niet meer. Ik weet wel dat ik op mijn bureau aan het zoeken was. Terwijl ik tussen mijn spulletjes snuffelde ving ik een vreemd geluid op. Ik letter er eerst niet zo op, maar toen het geluid harder werd, stopte ik even met het doorzoeken van mijn bureau. Wat was dat toch? Het leek wel alsof ik iemand hoorde huilen en dat kon helemaal niet, want ik was alleen thuis. Tenminste, dat dacht ik. Ik haalde mijn schouders op en ging verder. Ik tilde iets op, schoof wat opzij en toen zag ik haar.
Op mijn bureau naast de inktpot zat een huilend klein meisje. Niet zo’n meisje van een jaar of drie, nee een meisje hooguit 15 centimeter groot. Het meisje had heel mooi lang haar met pijpenkrullen en ze droeg een lange glanzende jurk. Wat voor kleur de jurk had, kon ik niet zeggen. Want iedere keer als ze bewoog, veranderde de kleur.
Zo te zien zat het meisje al een tijd te huilen. Haar ogen waren rood, net als haar neus waar een enorme snottebel aan hing en ze zat midden in een plasje water. Verbaasd ging ik in mijn stoel zitten en bekeek het meisje nog eens goed. Ze schrok en stopte met huilen.
Ik keek om me heen en daarna keek ik weer naar mijn bureau. Ze zat er nog steeds. Ik dacht dat ik gek werd. Wat deed ze daar? Waarom zat er een meisje van 15 centimeter hoog in mijn kamer? Bestaan er wel zulke kleine meisjes en waar haalde ze die prachtig glanzende jurk vandaan?
‘Dag meisje’ zei ik. ‘Hoe kom jij hier?’ Het meisje haalde haar schouders op. Daar schoot ik niet veel mee op. ‘Waarom huilde jij?’ vroeg ik daarom maar. ‘Ik huilde omdat ik verkeerd ben’ zei het glanzende wezentje op mijn bureau en ze barstte weer in tranen uit. Ik scheurde een stukje van een papieren zakdoekje af en gaf het haar. Met de rest van het zakdoekje, droogde ik mijn bureau.