Ken jij Daan Dondersteen? Nee? Daan Dondersteen is een jongen die altijd op blote voeten loopt. Of het nu regent, sneeuwt, of de zon schijnt, Daan loopt op zijn blote voeten overal naar toe. Nu wil je natuurlijk weten waarom Daan op blote voeten loopt. Dat zit zo.

Vroeger toen Daan nog een Daantje was, droeg hij sokken en schoenen. Net zoals jij en ik. Daan had hele mooie schoenen, glimmend met lange veters die hij al helemaal zelf kon strikken. En Daan had sokken, heel veel sokken, wel twintig paar. Gewone sokken, gestreepte sokken, sportsokken en zelfs een paar sokken met leeuwen erop. Die had Daan van zijn oma gekregen. Het waren Daan’s lievelingssokken, omdat hij gek was op leeuwen en omdat ze zo lekker zaten.

Op een dag wilde Daan zijn leeuwensokken aan. Alleen ze lagen niet in de kast. ‘Mam waar zijn mijn leeuwensokken?’ riep Daan van boven aan de trap naar zijn moeder. ‘Dat zou ik ook wel eens willen weten.’ riep zijn moeder terug . ‘Er lag er maar één in de was.’

Dat was vreemd. Daan wist namelijk zeker dat hij ze allebei in de wasmand had gestopt. Het gebeurde steeds vaker dat hij twee sokken in de wasmand deed en dat er eentje zoek raakte tussen de mand en de wasmachine die er naast stond. Hoe kon dat toch?

‘Daan Dondersteen’ zei hij tegen zichzelf ‘dit raadsel gaan we oplossen!’ Daan ging op onderzoek uit. De wasmachine was leeg en er lag ook niets op. Als een echte onderzoeker scheen Daan met een zaklantaarn onder en achter de wasmachine, maar daar lag ook geen sok. Wel vond Daan een paar knikkers, een stuiterbal en een propje papier. Tussen de wasmachine en de wasmand vond Daan niets.

Dat betekende dat zijn sok nog in de wasmand zat. Mama had vast niet goed gekeken. Daan deed de klep van de wasmand omhoog en haalde al de was uit de mand. Een spijkerbroek, drie T-shirts en zijn dekbedovertrek. Meer zat er niet in.

Daan tilde de lege wasmand op en draaide hem ondersteboven. Er kwam niets uit. Zou iemand zijn sok soms hebben gestolen? Daar wilde Daan meer van weten.

Pages: 1 2