Onderweg naar huis kwam Fenna Adé Hadé tegen. Dat was één van de grootste stoorzenders in de heksenkring. Ook nu stond sprong en hupste ze weer alle kanten op. ‘Hoi Adé’ zei Fenna. ‘Hoihoi’ zei Adé. ‘Wat ben jij toch gezellig aan het stuiteren.’ zei Fenna vrolijk.
Adé Hadé keek Fenna een beetje verbaasd aan. Ze was het niet gewend dat Fenna over iets anders sprak dan ingewikkelde formules en toverregels. Het was alsof ze Fenna voor het eerst echt zag. ‘Stuiteren ja ja hihi’ giebelde Adé Hadé. ‘Ik heb weer te veel hiepernootjesstof ingeademd. Daar word ik reuze stuiterig van. Lastig hoor.’
‘Hoe komt het dat je zoveel hiepernootjesstof hebt ingeademd?’ vroeg Fenna aan de nog altijd hupsende ADHD. ‘Ik maal de nootjes fijn voor ons vliegpoeder en dan gebeurt dat.’ ‘Gebruik je dan geen mondkapje Adé? ‘Nee, dat vind ik niet zo charmant staan.’ ‘Hoe zou het zijn als je wel een mondkapje zou gebruiken? Wat zou je dat opleveren?’ ‘Dan stuiter ik minder en dan kan ik me echt concentreren tijdens het toveren.’ joelde ADHD tussen drie sprongen door. ‘Dat lijkt me best fijn. Toch?’ zei Fenna. ADHD knikte wild met haar hoofd. ‘Ik ga snel verder hoor’ zei Fenna en ze liep door.
De dagen erop werkte Fenna samen met een aantal andere heksen aan de Grote Opdracht. Ze maakte zich niet langer druk of de anderen haar wel begrepen. Dat gaf Fenna rust en een stuk kracht. En doordat ze meer kracht om zich heen had, als het ware midden in haar kracht stond, was ze heerlijk ontspannen. In plaats van in haar eentje heel hard te ploeteren, maakte ze eens wat vaker een gewoon praatje. En zo ontdekte ze dat Gruwella het verschil tussen links en rechts niet kende, Lorraine nooit in het midden kan zitten vanwege een vreemdsoortige claustrofobie en nog een paar eigen aardigheden van de leden van haar kring.
Met al die kennis ging ze naar Grizelda en Coleta. ‘Heksen’ zei Fenna ‘ik heb jullie hulp nodig.’ Dat was nieuw. Fenna die zo duidelijk om hulp vroeg. Grizelda en Coleta gingen er eens goed voor zitten. ‘Morgen is het de nacht van de blauwe maan, de beste nacht voor de Grote Opdracht. We zijn er klaar voor. Alleen dat ene dingetje, die dertien nanogeurmieters dat blijft spannend…’