Dat vonden Grizelda en Coleta ook. ‘ Ik heb een idee. Willen jullie eens kijken of het klopt?’
Fenna liet een tekening zien waarop de andere twee heksen kakelend reageerden. ‘Wat goed zeg!’ ‘Zo gaan we het doen. Maar dan moet jij wel…’
De volgende nacht stonden alle heksen zoals afgesproken bij elkaar onder de grote eik. Allemaal behalve Fenna. ‘Waar blijft Fenna nou?’ vroeg Gruwella. ‘Geen idee , die komt vast wel. Laten we vast beginnen met de bezwering spreuk’ zei Adé Hadé rustig. ‘Goed plan’ zei Coleta. ‘Weet je wat als we nu vast op een rijtje gaan staan, dan kan Fenna straks gewoon aansluiten.’
Grizelda en Coleta zetten de heksen neer zoals Fenna het had getekend. De rij begon bij de eik met Gruwella en eindigde bij Lorraine. In de verte vloog wat vuurwerk de lucht in. Zwavius was in aantocht…
Met een vuurflits en het geluid van een piepend kanariefantje landde Fenna naast de eik. Ze droeg een enorme punthoed op haar hoofd die alle kleuren van de regenboog had. Als vanzelf keken de heksen naar de gekleurde hoed en daarmee stonden alle neuzen dezelfde kant op. ‘Hee ik ruik ‘m’ piepte Gruwella. ‘Ik ook zei Coleta’. Snel zette Fenna haar hoed op een tak in de eik . Daarna liep ze naar Lorraine. En toen Lorraine de draak ook rook, gooide Fenna de bezweringstof in de lucht. Dertien Nanogeurmieters verderop klonk een enorme knal. De bezwering was gelukt.
Fenna weet nu dat de heksen haar best begrijpen. Fenna komt steeds meer in haar kracht. En daarmee gaat ze nog een heleboel Grote Opdrachten realiseren.
(voorleestijd ong.10 minuten)
geschreven door Barbara Berloth